A.Ş.K.K. ailesinin dünyasına hoşgeldiniz :))

İŞTE BİZ :)
ALTAN-ŞEBNEM-KARİN-KUZEY

 
Posted by Picasa

27 Mayıs 2010 Perşembe

MÜKEMMEL ANNE=MÜKEMMEL ÇOCUK??

Artık bir "köşe"m var :) www.ikizanneleriyiz.biz sitesinin ana sayfasında, ismi de "A.Ş.K.K olsun" :) ee durum böyle olunca aynı anda hem blog sayfama hem de köşeme birşeyler yazmak güçleşiyor, dolayısıyla birine yazdığım bir yazıyı diğerinde de yayınlayacağım.

Mükemmel Anneler=Mükemmel Çocuklar ?
Uzun zamandır ihmal ettiğim “köşe”me tekrar birşeyler yazmanın heyecanı içindeyim. Aslına bakarsanız sonunda kendime ifade ettiğim şeyi sizlerle de paylaşmak istiyorum; bu köşede yazı yazmaya başlayinca “yazamaz” olduğumu fark ettim, bunun sebebi de kendime ilişkin beklentilerimin ve çevremde algıladığım beklentilerin yükselmiş olması sanırım. Bu nedenle “ne yazsam?” sorusuna ilişkin bulduğum cevapları bir türlü beğenmiyorum, haftalardır kafamda uçuşan fikirleri bir o yana, bir bu yana attıktan sonra, “yazamama” halimi yazmaya karar verdim :)
Bunun sebebi de aslında en iyiyi yapma arzusu...
Hepimizde bir miktar olan, kimimizin yaşamında oldukça büyük bir yer kaplayan, kimimizi motive eden, kimimizin çevresinden eleştiriler almasına neden olan ve hatta kimimizin hayattaki tek amacı olan şu arzu... Aslında, mükemmeliyetçi kişilik özelliğidir bu durum
Bakalım şu mükemmeliyetçi kişilik özellikleri ne demekmiş?

“- Hatasız ve yüksek kaliteli iş yapma eğilimi
- Önemli işleri, doğru yapıldığından emin olmak için kendi başınıza yapma eğilimi
- Hatasız sonuç alma isteği nedeniyle, karar verme aşamasında geri dönüp ikinci kontroller yapma
- Kusursuza ulaşma çabası
- İdeale ulaşmaya çalışmak, hiç hata ve eksik yapmamayı arzulamak.
- Özgüven duygusu ile başarı paraleldir, yani başarılı oldukça özgüven duygusu gelişir
- Kendi düzenine uyulmasını bekleme

Kadınlarda erkeklerden daha sık rastlanıyor. (bu kısım oldukça önemli bence:)

Bir kişinin “mükemmeliyetçi” olup olmamasında ebeveynlerin mükemmeliyetçi yaklaşımları etkendir. Çocuk, anne ve babasının “mükemmeliyetçi” yaklaşımlarını model alabilir. Ayrıca, baskıcı ve koruyucu yaklaşımı olan ailelerde çocuk, eleştirilmemek adına mükemmeliyetçi tutumlar geliştirebilir. Ebeveynleri tarafından hataları, eksikleri sürekli gündeme getirilen çocuklar yetersizlik duygularını aşabilmek için kusursuz olmaya çabalarlar.

İyi bir eş olmak ve ideal bir aile anlayışı kişinin sorunları görmezden gelmesine neden olur. Limitlerini zorlar, bunun farkına varmaz. Farkına varsa da 'boşver' der geçer. Ama bir süre sonra bu kadar zorlamanın etkilerini yaşamaya başlar. Yorgunluk, bıkkınlık ve mutsuzluk yaşanır. Aynı durum çocuklarla ilişkilerinde de vardır. Kendi çocuk tanımı uslu, söz dinleyen, sorun çıkarmayan ve başarılı olandır. Kendi zihninde kurguladığı çocukla, oğlu ya da kızı arasındaki tepki farkları duruma müdahale etmesi için bir nedendir.”
kaynak: http://www.habertek.net/mukemmeliyetci-kisilik-nedir

Eveet tanıdık geliyor mu? Itiraf ediyorum sanki beni tanımlamışlar :)

Gelelim bu yapıda bir insanın ikiz çocuk sahibi olmasına!! maddeleri tek tek inceleyelim:
Hatasız ve yüksek kaliteli iş yapma eğilimi;
Önemli işleri, doğru yapıldığından emin olmak için kendi başınıza yapma eğilimi;

Çocuk bakımını ve eğitimini bir “iş” olarak görürsek eğer, illa ki “ben yapacağım” eğilimi ortaya çıkıyor, yani, “ben besleyeceğim, ben altını değiştireceğim, üstü başı tertemiz olsun, aman yemeğini de başkası yapmasın” ve tüm bunları yaparken de eksik olmamalı!!!!

Hatasız sonuç alma isteği nedeniyle, karar verme aşamasında geri dönüp ikinci kontroller yapma;
Çocuğumuzla ilgili işleri başkaları da yapsa “kimse anne gibi olamaz” anlayışıyla sık sık kontroller yapma, en azından hijyenik mi değil mi diye kontrol etme :)

Kusursuza ulaşma çabası
İdeale ulaşmaya çalışmak, hiç hata ve eksik yapmamayı arzulamak.

Çocuk bakımında herşey dört dörtlük olmalı, çocuğum çok güzel görünmeli, kimse “ay bunlar ikiz ya, annesi yetişemiyor herhalde” dememeli, kısacası tepeden tırnağa, ev, çocuk, kendimiz, eşimiz, çevremizdeki herşey “pırıl pırıl” olmalı!!!!

Kendi düzenimize uyulmasını bekleme;
Başkası bizim yaptıklarımızı yapmadığında, örneğin anneniz çocukların yıkanabilir önlüklerini bulaşık süngeriyle yıkadı diye kıyametler koparmak ya da eşiniz mamayı hazırlarken ılık su kullandı diye dünyayı başına yıkmak gibi durumlarda sanki, çocukların gelişiminde hayati bir tehlikeye sebep olmuşcasına saldırmak :)

Anne olmak demek, zaten, bir şekilde, mükemmeliyetçiliği beraberinde getiriyor, ikiz annesi olunca durum daha da zorlaşıyor. Çünkü mükemmeliyetçi olmak kişiye ve çevresine zaten yorgunluk, bıkkınlık ve mutsuzluk yaşatıyor.

Ancak ben mükemmeliyetçi yapının olumlu taraflarını da görüyorum, en azından bir ikiz annesi olarak, şöyle ki; çocukların biberonlarını bilmem kaç defa musluğun altında yıkarken kendi kendimi iyileştirdiğimi fark ettim :) Nasıl mı? Bu zaman dilimi kendimle başbaşa kaldığım bir zaman dilimi ve “düşünebildiğim” bir zaman dilimi, diğer zamanlarda düşünmeden, düşünemeden bir robot gibi görevlerimi yerine getiriyorum. Dolayısıyla her biberonu musluğun altında 10 sefer yıkarken rahatlayabiliyorum:) Belki sizler de çocukların önlüklerine 3 defa ütü basarak, ya da çarşafları hep aynı şekilde katlayarak, veya çocukların eşyalarını renklerine göre sıralayarak rahatlıyor olabilirsiniz. Herkesin tercihleri farklı :) Sonunda ne oluyor? Yorgunluk :( çünkü bir iş için bu kadar zaman ayırmak diğer işleri de oldukça hızlı bir tempoda yapmama sebep oluyor, ama olsun! Ben kısa süre içinde beyin fonksiyonlarımı yerine getirebiliyorum ya, bu bana yeter :)

Sonsöz; velhasıl, mükemmeliyetçilik pek de öyle hayatı kolaylaştıran bir durum değil, hele ki bu durum çocuklarımızı yetiştirmemize kadar varırsa işler iyice sarpa sarabiliyor. Unutmayalım ki bizlerin mükemmeliyetçi özelliklere sahip olmamıza neden olan anne babalarımız!! Dolayısıyla, çocuklarımızın da mükemmeliyetçi kişilik özelliklerine sahip olmaları da bizim elimizde :)
AMAÇ, “MÜKEMMEL” DEĞIL, “MUTLU” ANNE BABALAR OLMAK; “MÜKEMMEL” DEĞIL, MUTLU ÇOCUKLAR YETIŞTIRMEK…
Hadi bakalım, hepimize kolay gelsin :)
A.Ş.K.K’nın Ş.’si

Not: gördüğünüz üzere yazınca tam yazmışım, işte bir kişilik özelliği daha, yavaş yavaş sıyrılacağım sanırım :)

2 yorum:

  1. Bende de var mükemmeliyetçilik Şebnemcim. İnşallah beraber aşacağız. Gerçi ben yıllardan beri bu konu üzerine eğiliyorum ve yol katettiğimi biliyorum ama daha çok yol alacağız beraber. Sedef Ş.

    YanıtlaSil
  2. Mükemmel olmaya çalışmak insanın kendi kendine eziyetiymiş sevgili Şebnem. 1 numara ile 2 numara arasında farkettim bunu. O biberonun kaçıncı sefer sudan geçirildiğinde deterjandan kurtulabileceğini düşünürken durulama suyunun ne kadar temiz olabileceği düşünceleri çarpışırken zihinde bir başka size benzeyen anne babanın yaptıklarını görmek "örnek: evin içinde nereden rüzgar geliyor nasıl örtelim yavruyu diyen anne baba" biraz bizi kendimize getirdi ne yalan söyleyeyim. Hem çocuğa hem kendine eziyetmiş meğerse yaptığımız bu şeyler.
    Bunlarla beraber aşırı koruyuculuğa gelince "yapma düşersin vs" derken artık biraz düşmesine müsade ediyorum çocukların, çünkü hatırlıyorum hep 30 cm lik bir duvardan yürümeye çalışırken annemin düşersin diye beni çekiştirdiğini benimde içimden keşke şurada yürüyebilsem de düşersem de düşeyim diye içimden geçirdiğimi.... (yüksekden bu yüzden mi tırsıyorum acaba diye içimden de geçiriyorum:) )
    Eziyet etmeyelim kendimize de çocuğumuza da. Hata yapma fırsatıda verelim karşılıklı ki tamir etmeyide öğrenelim öğretelim... di mi ya
    Birşeyler ben de paylaşmak istedim umarım haddimi aşmamışımdır.
    sevgiler
    A.Y

    YanıtlaSil

İzleyiciler